DIY - drewniana deska z odciskami dłoni.

Na początku wypadałoby z mojej strony opowiedzieć coś o sobie. Może powinnam prezentację umieścić w poprzednim poście. Wybaczcie, dopiero się uczę jak się poruszać w tym internetowym świecie i nie wszystko mam dobrze przemyślane.

Mam na imię Monika. Moją rodzinkę tworzę z mężem i dwiema niezaprzeczalnie cudownymi córeczkami. Zajmuję się domem i wychowaniem dzieci. Odkąd mieszkamy na "swoim" mam możliwość zaaranżowania przestrzeni, która nas otacza i staram się, aby była przede wszystkim przytulna i ciepła.

Nasz dom to miejsce, w którym wyżywam się "wnętrzarsko". Nie zawsze efekty są godne uwagi, czasem ze wstydem chowam nieudane twory, ale porażki jakoś nie zniechęcają mnie za bardzo. Czasem wręcz przeciwnie, potrafią zmobilizować lepiej niż przysłowiowy kopniak. 

W naszym domu w ciągu czterech lat zmieniło się praktycznie wszystko. Początki aranżacyjne bywają trudne i często mocno ograniczone przez fundusze. Tak było w naszym przypadku.

Nasz dom powoli nabiera kształtów, które nam odpowiadają. Kiedyś pokażę jakie metamorfozy działy się pod naszym dachem. Czasem sama jestem zaskoczona tym, jaką drogę przebyliśmy do dnia dzisiejszego.

Wracając do tematu, moim wiernym kibicem i osobą, której chyba już nic w naszym domu nie zaskoczy jest mój mąż. Nasze córki są lekko sceptycznie nastawione do moich pomysłów. Od starszej córki często słyszę: "Mamo, czy w naszym domu wszystko musi być białe?" 

No cóż. Póki co chyba musi :). 

Na dobry początek chciałabym pokazać Wam pomysł na dekorację DIY. 

Wszystkie meble w naszym domu, oprócz wiklinowego fotela w salonie są białe. Takie moje wypaczenie ;). Od jakiegoś czasu mam słabość do ozdób i dekoracji w kolorze naturalnego drewna. 

Długo szukałam czegoś, co mogłoby zawisnąć na ścianie 

pomiędzy salonem, a kuchnią. 

Początkowo spodobał mi się pomysł z mapą świata, jednak ściana w tym miejscu jest wysoka, ale wąska. Mapy świata są w orientacji poziomej i niestety pomysł upadł. Później zamarzył mi się jakiś akcent, który mogłabym spersonalizować. I tutaj nastąpiła długa przerwa, głównie ze względu na to, iż w stworzeniu tego, co sobie wymarzyłam potrzebna mi była pomoc męża, a niestety cierpi on na deficyt czasu. Tak czy inaczej, wspólnymi siłami powstało coś, z czego obydwoje jesteśmy dumni. 

Drewniana deska z odciskami dłoni

Potrzebowaliśmy deski. Łatwo powiedzieć, ale z realizacją może być problem jeśli tak jak ja na taki pomysł wpadniecie ok. godz 20. Po raz kolejny mogłam liczyć na wsparcie małżonka. 

Po pół godzinie deska była w domu :). 

Nasza ma wymiary: wysokość 122cm, szerokość 22cm i grubość 3cm.

Jednak wielkość jest kwestią umowną. Ważne, aby zmieściły się na niej dłonie. Ja sugerowałam się tym, że męska dłoń mojej drugiej połówki jest, hmmm jakby nie było potężna :). 

Deska jest duża i ciężka.

Tak prezentowała się biała ściana :/.

Pusto...

Zdjęcie robione nocą, wybaczcie jakość.

Ewidentnie nam czegoś brakowało w tym miejscu.

Projekt wyglądał tak. Staram się, aby napisy, które pojawiają się w moim domu były w języku polskim (z wykształcenia jestem nauczycielem języka polskiego). Do czegoś mnie to zobowiązuje :).

W kilku miejscach w moim domu pojawiają się mimo wszystko napisy w języku angielskim.

Ołówek i zwykła gumka do mazania pożyczona od córki.

Napis wykonałam markerem z cienką końcówką.

Dłonie malowaliśmy czarną farbą akrylową. 

Ileż było z tego radości :) 

Na dole dopisaliśmy datę.

 Dzieło skończone :).

Mąż zamontował uchwyty po bokach i całość zawisła na łańcuszku.

Poniżej zdjęcie zrobione dziś w ciągu dnia. 

My jesteśmy bardzo zadowoleni.

Na desce zostało jeszcze troszkę miejsca :).

Może na kolejną małą rączkę.

Życzę spokojnego wieczoru.

Pozdrawiam :D