Krzesła na taras - cześć pierwsza.

Cześć i czołem.

Nie mogę chodzić do lekarzy. 

Po pierwsze ze względów oczywistych, po prostu wolałabym nie chorować, 

a po drugie zwykle kończę takie wojaże zakupami. 

No cóż, mogę popracować nad swoją słabą wolą, ale ostatni zakup zaliczam do bardzo trafionych.

W poście o tarasie, który możecie znaleźć tutaj prosiłam Was o radę, dotyczącą zakupu krzeseł.

Ikeowskie przegrały z kretesem, chociaż nie mogę im odmówić uroku, może kiedyś kupię chociaż dwa :), z tymi, które znalazłam w komisie.

Stałam się szczęśliwą posiadaczką czterech drewnianych krzeseł, a w sumie to foteli z regulowanym oparciem, które wymagają mnóstwa nakładu pracy, nie mają siedzisk, trzeba je całkowicie oczyścić, zeszlifować, poskręcać, posklejać tu i ówdzie 

i pomalować na biało.
Udało mi się jeszcze potargować z miłym Panem i cena była tak niska, że pakowałam do samochodu szybciutko, żeby czasem się nie rozmyślił :).

Ja już je widzę w tej nowej szacie i to daje mi niesamowitą chęć do działania. 

Aż zacieram rączki :).

Przywiozłam je do domu i od razu ustawiłam na tarasie. 

Czekają takie niedoskonałe i wybrakowane :).

Widzę je z sypialni i mam zaciesz :).

Zabieram się za nie powoli.
Mąż jest nieocenioną pomocą.
Albo to raczej ja jestem pomocą dla niego.
Choć czasem pomarudzi, to jak dopadnie go wena potrafi sam mnie zachęcać do tworzenia.

U Oli na blogu Po prostu piękne rzeczy, w tym poście znalazłam pyszną drożdżówkę i szczerze zachęcam Was do tego wypieku. Jest bardzo smaczna i prosta do przygotowania.
Dziś córki zażyczyły ją sobie ponownie.

Pewien projekt jest już prawie gotowy i zapewne w kolejnym poście Wam go pokażę.
A następnie zdam relację z postępów prac nad krzesłami.

Życzę Wam udanego dnia.

Dziękuję, że jesteście i czytacie to co naskrobię :).